Bannik
![Obraz](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj6Dja7ZdSPpufgjAa5FDF_d1cwgllw9CsgsrWcaLcYUhj_e4C4iM5c__PzmRh4EBBnt02DTj9mIVK0oqSDucPVIjZ3MxZCBgOn9N0Fz4TZ07OH4Woo-MESu94aeIkywUF05AY-mLQa2XQYY_opHUVMlydiQIwFhOOlfmSL8D20YmsjEJ1tA3UWxrBUfnQ/w640-h360/Bannik.png)
Bannik, znany również jako duch łaźni lub sauny, odgrywał ważną rolę w słowiańskiej mitologii. Ten opiekuńczy, lecz często kapryśny duch był strażnikiem czystości i porządku w łaźni (saunie), miejscu o dużym znaczeniu zarówno dla higieny, jak i dla duchowej równowagi człowieka. Bannik najczęściej przedstawiany był jako niewielki, staruszek z długą brodą, pokryty parą lub wodą, co podkreślało jego związek z miejscem, w którym przebywał. Mieszkał w łaźni, zazwyczaj w najdalszym, najciemniejszym zakątku. Jego obecność była kluczowa dla utrzymania harmonii i bezpieczeństwa w łaźni, miejscu, które w kulturze słowiańskiej było nie tylko przestrzenią do kąpieli, ale również miejscem rytuałów oczyszczających. Bannik pilnował, aby łaźnia była miejscem czystości i porządku. Dbał o przestrzeganie odpowiednich rytuałów i zasad, takich jak utrzymanie czystości i właściwe postępowanie podczas kąpieli. Wierzono, że Bannik mógł udzielać rad dotyczących zdrowia, leczenia i pielęgnacji ciała. Był postrz