Krwawa Mary

W ciemnych korytarzach angielskich zamków krąży opowieść o Krwawej Mary, duchu królowej Marii I Tudor. Jej imię wciąż budzi strach i dreszcze na myśl o bezwzględnych rządach, które na zawsze zapisały się w historii Anglii. Rządziła krajem od 1553 do 1558 roku, a jej misją było przywrócenie katolicyzmu, co czyniła z niespotykaną brutalnością. 

Nocami, gdy księżyc rzuca blady blask na stare mury, w zimnych i opustoszałych salach można czasem dostrzec jej zjawię. Maria, w długiej, ciemnej sukni, z twarzą wykrzywioną gniewem i bólem, pojawia się nagle, jakby z innego świata. Powiadają, że nawiedza te miejsca, szukając odkupienia za swoje krwawe czyny. Jej duch nie może znaleźć spokoju, wciąż związany z miejscami, w których spędziła swoje życie.

Pewnej deszczowej nocy młody strażnik pilnował zamkowych bram. Słyszał opowieści o Krwawej Mary, ale nigdy nie wierzył w duchy. Gdy zegar wybił północ, nagle poczuł, jak temperatura wokół niego gwałtownie spada. Zimne dreszcze przebiegły mu po plecach, a serce zaczęło bić szybciej. W ciemności zobaczył cień poruszający się po korytarzu. Strażnik, choć przerażony, postanowił sprawdzić źródło tych niepokojących dźwięków. Zbliżając się, zauważył postać w ciemnej sukni. Jej oczy były pełne smutku i gniewu, a spojrzenie przeszywało na wskroś. Zjawa uniosła rękę, jakby chciała coś powiedzieć, lecz zamiast słów z jej ust wydobył się tylko cichy szelest. Mężczyzna wpatrywał się w nią, czując, jak jego odwaga znika. W tym momencie postać rozpłynęła się w powietrzu, zostawiając za sobą jedynie zimne, wilgotne powietrze. Przerażony strażnik uciekł, ale wiedział, że właśnie spotkał ducha Krwawej Mary. 

Opowieść o jego spotkaniu szybko rozeszła się wśród służby zamkowej. Ludzie zaczęli mówić, że Maria I Tudor powróciła, aby przypominać o swoich krwawych rządach i przestrzegać przed popełnianiem tych samych błędów. Nawet dzisiaj, gdy zapada zmrok, a stary zegar wybija północ, można usłyszeć dziwne dźwięki i poczuć nagłe zimno, co przypomina, że duch Krwawej Mary wciąż czuwa, niespokojny i nieprzejednany, w mrocznych zakamarkach dawnych pałaców i zamków.