Yule

W dawnych czasach, kiedy zima otulała ziemię swoim lodowatym płaszczem, ludzie północy obchodzili Yule - święto zimowego przesilenia. Był to czas, kiedy mroźne ciemności osiągały swój zenit, a serca ludzi wypełniały się nadzieją na powrót światła.

Podczas Yule ludzie zbierali się razem, by wspólnie świętować i przywołać powrót słońca. Symbolem tych uroczystości był Yule Log – wielki kawałek drewna, który zapalano w najdłuższą noc roku. Płomienie Yule Loga symbolizowały światło, które miało rozproszyć mroki zimy i przywrócić życiodajne ciepło. Wokół tego płonącego serca domostw, rodziny i przyjaciele gromadzili się, by opowiadać historie, śpiewać i dzielić się posiłkami.

W tych dniach domy zdobiły wieńce z zielonych gałązek i barwne dekoracje, przypominające o nieustającej sile życia, nawet w najciemniejszym czasie roku. Ludzie obdarowywali się prezentami, symbolicznie dzieląc się ciepłem i radością.

Yule to także był czas wróżb i magii. Wierzono, że tej nocy, kiedy stare słońce umierało, a nowe się narodziła, zasłona dzieląca światy była najcieńsza. Wróżbiarze i czarownice szukali znaków i przepowiedni, które miały wskazać, co przyniesie nadchodzący rok.

Tak ludzie północy świętowali Yule, oddając cześć cyklowi życia i natury, przypominając sobie, że po każdej nocy przychodzi dzień, a po każdej zimie – wiosna. I choć zimno i ciemność zdawały się nie mieć końca, mieli nadzieję i wiarę, że światło zawsze powróci.