Mity greckie - Kastor i Polluks

Dawno temu, gdy bogowie zasiadali na Olimpie, a po ziemi chodzili herosi, Spartą rządził król Tyndareus. Jego żoną była piękna Leda. Pewnej nocy, po miłosnych uniesieniach z mężem, Leda wyszła do ogrodu. Tam pod postacią cudownego łabędzia uwiódł ją sam władca bogów Zeus.

Wkrótce okazało się, że królowa nosi pod sercem dziecko. Jakież było zdziwienie całego dworu, gdy okazało się, że Leda powiła dwóch chłopców! Kastor i Polluks byli do siebie podobni niemal jak dwie krople wody i od urodzenia byli nierozłączni. Jednak jedno ich różniło. Kastor jako syn Tyndareusa, był śmiertelnikiem. Ale ojcem Polluksa okazał się Zeus, co oznaczało dar nieśmiertelności.

Miłość pomiędzy braćmi była ogromna. Do tego stopnia, że po śmierci Kastora, Polluks ubłagał swego ojca, by mógł podzielić z bratem nieśmiertelność. Od tamtej pory obaj bracia pół roku spędzają w Hadesie, a drugie pół na Olimpie.

Właśnie dlatego konstelacja Bliźniąt, uwieczniająca Kastora i Polluksa na nieboskłonie, widoczna jest tylko przez pół roku, gdy bracia wychodzą z podziemi i udają się na górę bogów.